βίλλος

βίλλος
βίλλος
Meaning: τὸ ἀνδρεῖον μόριον τὸ κοινῶς βιλλίν (Hdn. I, 158).
Other forms: Also βιλλᾶς ib.
Derivatives: PN Βίλλος, -αρος (L. Robert, Noms indigènes 16-22).
Etymology: Fur. 325 compares ἀβίλλιον ἀνδρεῖον H. The proth. vowel may point to Pre-Gr. origin, which is a priori to be expected. βιλλίν is Ephesian; if the form is a nom., cf. the Pre-Gr. words in -ν (Beekes, Pre-Greek).

Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό). . 2010.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • βιλλί — το και βίλλος, ο (Μ βιλλίν, το και βίλλος, ο) το πέος. [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ.] …   Dictionary of Greek

  • βιλλαράς — ο [βιλλί ή βίλλος] αυτός που έχει μεγάλο πέος …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”